Skip to content

Massonia longipes – deel 3/6

Massonia longipes – deel 1: succulenta.nl/massonia-longipes-deel-i/
Massonia longipes – deel 2: succulenta.nl/massonia-longipes-deel-ii/


Bloeistadium
De meeste winteractieve succulenten bloeien in de nazomer (augustus en september), met name de mesems. In de meest donkere maanden van het jaar (november, december en januari) zijn het vooral de Massonia’s die met hun kleur en geur de winter kunnen opfleuren. Zodra het bladpaar zich na het ontwaken eenmaal volledig uitgevouwd heeft, verschijnt bij planten van bloeibare leeftijd (vanaf ongeveer vier jaar na het zaaien) tussen het bladpaar in al snel de eerste aanzet tot de bloem. Ook dit lijkt op een tot een punt gevouwen blad. Deze vormt echter geen extra bladpaar, maar ontvouwt zich bij mijn M. longipes tot een witte bloem. Andere soorten van Massonia kunnen ook geel of roze bloeien. Ontvouwt het bladpaar zich snel, de bloemknop neemt echter z’n tijd. Bij mijn planten duurt het tot november voordat de bloemknop zich eindelijk opent en een tros kleine bloemetjes toont. Deze bloemen kunnen erg sterk ruiken, met een prettige zoete geur dat zeker niet onderdoet voor de zoete geur van de meeste mesems, en al van afstand te ruiken.

Bestuiven
Massonia is verondersteld zelffertiel te zijn, dus het zou mogelijk moeten zijn levensvatbare zaden te krijgen bij zelfbestuiving. Ik had toen ook maar één M. longipes, dus ik had dit in de praktijk getest. Voor het bestuiven gebruik ik geen penseeltjes. Ik ben een lomperik, dus ik peuter gewoon met mijn vinger wat over de afzonderlijke bloemetjes. Anders dan veel andere succulenten worden Massonia’s in hun natuurlijke leefomgeving niet voornamelijk bestoven door vogels, vleermuizen, insecten en andere vliegende dieren, maar door woestijnratten. Het helpt natuurlijk dat een Massonia vrijwel geheel plat op de grond ligt en ook de bloem goed bereikbaar voor hen is, maar ze zullen vast niet minder lomp te werk gaan dan ik. Mijn manier van bestuiven leek (dus) in ieder geval prima te werken. Niet lang na het eind van de bloei waren de nog groene zaadbessen al te zien. Neemt het ontvouwen van de bloemknop al z’n tijd, het rijpen van de zaden duurt nóg langer.  Pas aan het eind van de winter of het begin van het voorjaar zijn de zaden rijp. In de praktijk is het moment waarop de zaden te oogsten zijn ook het moment waarop Massonia in zomerrust gaat en het bladpaar uitdroogt. De in het begin nog groene zaadbessen zijn ondertussen uitgedroogd en de bes bestaat ondertussen uit niet meer dan een flinterdun bruin vliesje waarin de zwarte zaden duidelijk zichtbaar zijn, klaar om te oogsten.

(Wordt vervolgd…)

Back To Top