- Dit onderwerp bevat 2 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 7 jaren, 1 maand geleden door
.
-
Berichten
-
In juni 2013 heb ik op de plantenbeurs bij Ubink te Kudelstaart een plantje gekocht van Massonia longipes. Het potje zelf leek voor het oog alleen gevuld met grond; er was geen plantje te zien. Dat was bij meer potten op de betreffende verkooptafel het geval. Bezoekers van de beurs die Massonia (en andere Afrikaans bolsucculenten) niet kennen zullen zich wel afgevraagd hebben waarom er ‘lege’ potten op de verkooptafel te koop staan. En wat denken ze van iemand die daadwerkelijk zo’n potje grond koopt? Maar onder het oppervlak zit wel degelijk een plantje; een bol dat op dat moment in zomerrust is. In de loop van het najaar ontwaakt deze bol, en komt er een bladpaar langzaam boven het oppervlak gegroeid.
Massonia is vooralsnog geen geslacht dat veel in een liefhebberskas te vinden is. De reden hiervoor kan zijn dat het een winteractieve plant is. Juist in de koudste en donkerste helft van het jaar is deze plant actief. Het moet je maar mogelijk zijn in die maanden de plant voldoende licht en vorstbescherming te geven. Ook qua ruimte is het niet de kleinste plant; het op de grond liggend bladpaar kan aardig wat ruimte in beslag nemen.
In mijn broeikas wordt mijn Massonia longipes in de loop van de nazomer wakker uit de zomerrust. Heel langzaam komt er een tot een punt gevouwen bladpaar uit de grond gegroeid. Dit is het moment om te beginnen met het watergeven. Eenmaal aan het oppervlak ontvouwt de punt zich tot twee bladeren, die beide de ruimte aan een eigen zijde van de plant in beslag nemen. In het begin zijn de bladeren van mijn Massonia donkerpaars van kleur. Al snel gevolgd door een mooi patroon van afwisselend paars en groene strepen.
In de loop van de winter worden de bladeren groener, met een egaal groene kleur tot gevolg. Dit is net voordat de zomerrust weer zal intreden in maart / april. Vanaf dat moment drogen de bladeren uit en liggen al snel los van de plant uitgedroogd op de grond. Dit is het moment het watergeven te staken en de plant de rest van de zomer droog te houden, tot een nieuw bladpaar in de nazomer verschijnt en de cyclus opnieuw begint.
Het moment waarop de bladeren uitdrogen, is ook het moment om de zaden te kunnen oogsten. Al na een paar jaar kan Massonia bloeien. Mijn plant is gezaaid in 2010, en in het najaar van 2014 begon het voor het eerst te bloeien. Tussen het bladpaar in ontstaat wederom een tot een punt gevouwen blad. Deze vormt echter geen extra bladpaar, maar de punt ontvouwt zich al snel tot een witte bloem omringt met groene bloemblaadjes.
De planten die nu onder de naam Massonia pustulata in omloop zijn, zijn naar waarschijnlijkheid niet de ‘echte’ Massonia pustulata, maar zullen tegenwoording Massonia longipes genoemd moeten worden. De ‘echte’ Massonia pustulata is naar het schijnt een andere Massonia die niet volledig aan de nu gangbare beschrijving van M. pustulata voldoet (maar wel onder die naam verspreid is), maar wèl eerder beschreven is.
Men is er zelf ook nog niet helemaal uit, uit het geslacht Massonia. Het zal in de toekomst waarschijnlijk nog wel wat revisies ondergaan op het gebied van nomenclatuur. Maar dat zijn we wel aardig gewend in de succulentenwereld…
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.