Skip to content

Echeveria harmsii

harmsi 2Een niet bloeiende Echeveria harmsii is nu niet bepaald een in het oog springende plant. Of het zou moeten zijn vanwege de troosteloze aanblik die een niet goed gekweekte plant biedt. Maar als zich op een gegeven moment bloeistengels gaan ontwikkelen…..

Laten we eens kijken wat de heer A.J. van Laren in 1932 schrijft in het beroemde vetplantenalbum van Verkade (de soort was toen bekend onder de naam Oliveranthus elegans):

“Schitterend van kleur zijn de vleezige bloempjes van de Vuurbloem, Oliveranthus elegans, een vleezig, maar ietwat teer uitziend, zachtharig, vertakt struikje van 30 – 50 cm hoogte, met spitse langwerpige, tot 3 cm lange blaadjes aan dikke stengels (stam en takjes). De vleezige, voor deze plantengroep opvallend groote, bloempjes, zijn klokvormig, scherp vijfkantig en scharlakenrood van kleur met gele spitsen; ze kunnen 2 à 3 cm lang worden, zijn aan de buitenzijde behaard en vereenigd in korte trosjes van slechts enkele bloemen”

Volgens Pilbeam in zijn boek “Echeveria” zijn de bloemen de grootste van het geslacht Echeveria. Hij schrijft ook dat de cultuur niet gemakkelijk is. Als de plant niet genoeg water krijgt gaat hij verkommeren. Waarschijnlijk houdt hij niet van de volle zon en hitte want Pilbeam heeft altijd de mooiste planten gewoon bij mensen thuis op de vensterbank gezien. Toch worden het al gauw stakerige planten met aan de top een toefje bladeren. Het verdient aanbeveling om steeds weer nieuwe planten op te kweken uit topstekken en de rest weg te gooien.

De plant groeit goed in ieder goed doorlatend grondmengsel mits dit voldoende voedingsstoffen bevat. Na de bloei (in de zomer) kan de plant goed in de tuin of op het balkon geplaatst worden. Wel vóór de eerste nachtvorst overbrengen naar een koele overwinteringsplek. Deze soort is afkomstig uit centraal Mexico.

Back To Top