Mammillaria longimamma, de sterretjescactus

Mammillaria longimamma is al bekend sinds 1828. Hij komt uit midden Mexico waar hij groeit op hoogtes tussen 1000 en 2200 meter. Het werd al snel een geliefde plant. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de schitterend gele trechtervormige bloemen. Ze zijn slank en wel 6 cm in diameter en ze verschijnen al aan jonge planten. De naam sterretjescactus komt uit het cactusalbum uit 1931 van Verkade.

Wat de cultuur betreft: kleihoudende grond, een ruime pot voor de dikke knolwortels, ’s zomers tegen de felle zon beschermen en tamelijk vochtig houden. Op latere leeftijd gaat de plant flink spruiten en zodoende worden hele kussens gevormd.

De plant is ook geschikt voor vensterbankcultuur. Vanwege het weekvlezige karakter is de plant zeer gevoelig voor spint. Regelmatig nevelen werkt preven­tief, maar bij een aantasting dient snel ingegrepen te worden met een van de bekende middelen.

Vermeerdering kan door zaaien of ook door het afnemen van spruiten. De ware experimentatoren kunnen ook afzonderlijke tuberkels stekken of enten.

Over deze soort schreef ik een uitgebreid artikel. Het verscheen in de Succulenta van augustus 2012.