Weduwe van overleden liefhebber zoekt een tehuis voor een aantal grote succulenten. Deze zijn op…
Pachypodium namaquanum
Door de corona-crisis kunnen we helaas nog niet reizen. Binnenkort kan het weer. Tot de tijd dat we weer op pad gaan moeten we het doen met herinneringen.
Bij de reis in 2017 naar Namibië waren er twee planten die met stip bovenaan het lijstje stonden die ik wilde zien. Dat waren Aloë pilansii en Pachypodium namaquanum. Beide soorten komen niet uitbundig voor, maar soms moet je ook een beetje geluk hebben. Op 9 oktober volgden we vanuit Noordoever de Oranjerivier, die de grens vormt tussen Namibië en Zuid-Afrika. Je rijdt dan in het Richtersveld, waar je als bezoeker wordt geregistreerd. Op een gegeven moment zagen we op een berg iets wat we niet goed konden thuisbrengen. En tot mijn grote vreugde stonden we een tijdje – en een flinke klim – later dan oog in oog met Pachypodium namaquanum. Met zijn lengte van zo’n 2,5 meter en zijn gebogen vorm begrijp je waarom deze de naam halfmens heeft gekregen. In totaal vonden we maar 5 planten en zelfs een enkel jong plantje. Weer een wens vervuld.
Tekst en foto’s: Andre van Zuijlen
Gerelateerde berichten
