Massonia longipes – deel 4/6

Massonia longipes – deel 1: succulenta.nl/massonia-longipes-deel-i/
Massonia longipes – deel 2: succulenta.nl/massonia-longipes-deel-ii/
Massonia longipes – deel 3: succulenta.nl/massonia-longipes-deel-iii/

Zaaien
Massonia is eigenlijk alleen te vermeerderen via zaden. Het zaaien is in principe snel succesvol. Zelf gebruik ik als substraat een mengsel van één helft leem en één helft grof zand. Leem vind ik een uitmuntend substraat om in te zaaien. In het artikel “Leem als substraat” (Succulenta, jaargang 92, nummer 2, april 2013) is uitgebreid over de voordelen geschreven. Een aanrader.

De zaden van Massonia zijn relatief groot. In leem is het makkelijk om de zaden na het zaaien nog even goed aan te drukken zodat de zaden goed met vocht in aanraking kunnen komen. Over het algemeen ontkiemen de zaden prima. Wel is het mij opgevallen dat dit soms wel een paar pogingen nodig heeft. Hiermee bedoel ik dat het kan zijn dat zelfs na een maand of twee er nog geen zaadje ontkiemd is, en je dezelfde zaden later nog een kans moet geven. Ik zaai winteractieve succulenten in principe het liefst eind maart (zodra de laatste serieuze dreiging van vorst voorbij is) in mijn onverwarmde broeikas. Hoewel winteractieve succulenten normaliter in rust gaan in de zomer, kunnen zaailingen die in het voorjaar gezaaid zijn hun eerste zomer prima doorgroeien, om pas de daaropvolgende zomer voor het eerste in rust te gaan. Indien de zaden ook na twee maanden niet willen ontkiemen, laat ik het potje uitdrogen en bewaar ik het in de broeikas (net als de volwassen Massonia’s) en zullen ze de zomerhitte in de broeikas moeten ondergaan. Hun volgende kans is eind augustus, voor mij óók een vast moment van het zaaien van winteractieve succulenten. Dan haal ik de potjes weer tevoorschijn en laat ik het substraat vanuit de onderzijde van de pot weer water opzuigen. Na een tijdje zullen sommige potjes bij hun tweede kans alsnog een goed ontkiemingspercentage laten zien. Daarentegen zijn er altijd potjes die meer kansen nodig hebben. De potjes die nog steeds geen ontkieming hebben laten zien in november, mogen nu wederom uitdrogen. Nu blijven de potjes in de winter in de broeikas achter, en mag de vorst proberen invloed te krijgen op de kiemkracht van de zaden. Bij de derde kans in maart wil dit ook nog wel eens resulteren in ontkieming, hoewel minder succesvol. Deze ervaring heb ik met meer Zuid-Afrikaanse succulenten, met name bij de wintergroeiers.

(Wordt vervolgd…)